|
|
Kraj: Niemcy.
Uczelnia: Uniwersytet Techniczny w Dreźnie.
Specjalność: włókiennictwo.
Uznany w świecie włókiennik, twórca wielu technologii włókienniczych, autor wielu monografii. Członek rzeczywisty Saskiej Akademii Naukowej w Lipsku, członek Międzynarodowej Federacji Dziewiarzy. Doktor honoris causa Uniwersytetu Państwowego Technologii i Projektowania w Petersburgu. Profesora Offermanna łączą szczególnie bliskie związki z Wydziałem Inżynierii i Marketingu Tekstyliów już od lat sześćdziesiątych XX wielu, kiedy to odbywał staż naukowy w Katedrze Dziewiarstwa.
Kraj: Polska.
Uczelnie: Akademia Górniczo-Hutnicza i Politechnika Rzeszowska.
Specjalności: dynamika maszyn, robotyka i mechatronika.
Autor wielu oryginalnych artykułów i monografii. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk i wielu krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych. Jego prace dotyczące układów mechanicznych z tarciem konstrukcyjnym są pionierskie w Polsce. Współtworzył kierunek studiów Automatyka i Robotyka.
Kraj: Polska.
Uczelnia: Politechnika Gdańska.
Specjalność: konstrukcje budowlane.
Uznany autorytet w dziedzinie mechaniki betonu oraz konstrukcji betonowych i sprężonych. Wybitny konstruktor obiektów budownictwa przemysłowego, mieszkaniowego i sakralnego. Honorowy członek Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. Odznaczony Medalem im. Stefana Kauffmana. Honorowy profesor Politechniki Krakowskiej. Posiada szczególne zasługi dla Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska PŁ.
Kraj: Polska.
Uczelnia: Politechnika Łódzka.
Specjalność: chemia fizyczna, technologia chemiczna.
Wybitny uczony w dziedzinie badań adsorpcji i katalizy. Twórca łódzkiej szkoły adsorpcji i katalizy. Wieloletni dziekan Wydziału Chemicznego PŁ i dyrektor Instytutu Chemii Ogólnej i Ekologicznej PŁ. Wieloletni członek Centralnej Komisji do spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych. Wieloletni członek i przewodniczący Zespołu Nauk Chemicznych, Technologii Chemicznej oraz Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska Komitetu Badań Naukowych. Doktor honoris causa Politechniki Szczecińskiej.
Kraj: Polska.
Uczelnia: Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej.
Specjalności: dynamika konstrukcji, mechanika stosowana, wytrzymałość konstrukcji.
Wybitny uczony, uznany autorytet w dziedzinie mechaniki i budowy maszyn. Twórca i pierwszy rektor Akademii Techniczno-Humanistycznej w Biesku-Białej. Członek Komitetu Budowy Maszyn Polskiej Akademii Nauk. Członek zwyczajny Akademii Nauk Inżynierskich Ukrainy. Wojewoda bielski. Wiceprzewodniczący Sejmiku Śląskiego. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Kraj: Polska.
Uczelnia: Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej.
Specjalności: fizyka włókna (polimerów), nauka o włóknie.
Wybitny uczony w dziedzinie włókiennictwa. Autor wielu artykułów naukowych i monografii. Członek wielu stowarzyszeń naukowych. Współtwórca i dyrektor (w latach 1973-2001) Instytutu Włókienniczego Filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej. W latach 1993-1999 Prorektor Politechniki Łódzkiej ds. Filii w Bielsku-Białej. Wielce zasłużony dla współpracy pomiędzy Akademią Techniczno-Humanistyczną w Bielsku-Białej a Politechniką Łódzką.
Kraj: Polska.
Uczelnie: Politechnika Śląska, Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej.
Specjalności: automatyka i robotyka, dynamika maszyn roboczych i włókienniczych.
Wybitny uczony i uznany autorytet w zakresie mechaniki, dynamiki maszyn, teorii grafów oraz robotyki i mechatroniki. Członek zwyczajny Akademii Inżynierskiej w Polsce. Członek zwyczajny Europejskiej Akademii Nauk, Sztuk i Literatury. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej. Doktor honoris causa Donieckiego Państwowego Uniwersytetu Technicznego.
Kraj: Polska, USA.
Uczelnia: Uniwersytet Carnegie Mellon w Pittsburgu.
Specjalności: chemia makromolekularna i chemia materiałów.
Uczony światowej sławy. Najważniejsze jego odkrycie to opracowanie polimeryzacji rodnikowej z przeniesieniem atomu (ang. Atom Transfer Radical Polymerization – ATRP), pozwalającej na kontrolowaną syntezę makrocząsteczek o ściśle określonej budowie, a także kopolimerów, których otrzymanie metodami klasycznymi jest niemożliwe. Autor wielu książek i kilkuset publikacji naukowych oraz kilkudziesięciu patentów. Redaktor „Progress in Polymer Science” i „Central European Journal of Chemistry”. Członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk. Członek Amerykańskiej Akademii Nauk Technicznych. Laureat nagrody Fundacji Nauki Polskiej. Doktor honoris causa Uniwersytetu w Gandawie. Doktor honoris causa Rosyjskiej Akademii Nauk.
Kraj: Indie.
Uczelnie: National University w Singapurze, McGill University w Kanadzie.
Specjalność: suszarnictwo.
Czołowa postać światowego suszarnictwa. Wybitne osiągnięcia w sferze badań naukowych, współpracy z przemysłem, kontaktów międzynarodowych, organizacji konferencji naukowych, promowania młodych pracowników naukowych. Visiting professor w ośrodkach naukowych w USA, Japonii, Indiach, Brazylii, Chinach, Argentynie i Malezji. Prowadził seminaria w kilkudziesięciu uniwersytetach w 11 krajach Europy, Azji, obu Ameryk i Basenu Pacyfiku. Otrzymał wiele międzynarodowych nagród i wyróżnień za wybitny wkład w rozwój inżynierii chemicznej, szczególnie suszarnictwa i transportu ciepła i masy. Jego kluczowe osiągnięcie stanowi wkład w promocję i rozwój suszarnictwa jako wielo- i interdyscyplinarnej dziedziny.
Kraj: Belgia.
Uczelnia: Ghent University w Belgii.
Specjalności: biotechnologia przemysłowa, biokataliza, nauki o fermentacji.
Jego działalność naukowo-badawcza obejmuje szeroko pojętą inżynierię w naukach przyrodniczych, głównie skupia się na antybiotykach i bakteriocynach oraz syntonach i procesach biokonwersji. Ma wielki wkład w światowy rozwój nowoczesnej biotechnologii przemysłowej, dzięki której surowce odnawialne przekształcane są w cenne chemikalia, leki, materiały polimerowe, czynniki energetyczne, dodatki konsumpcyjne etc. Visiting professor wielu europejskich i 20 uniwersytetów na innych kontynentach (Australia, Chiny, Egipt, Korea Płd., Płd. Afryka). Prace prof. Vandamme`a były cytowane w literaturze światowej ponad 1600 razy.
Kraj: Polska.
Uczelnia: Politechnika Gdańska.
Specjalności: geotechnika, mechanika gruntów i fundamentowania.
Jego badania dotyczą teoretycznych i praktycznych zagadnień mechaniki gruntów i fundamentowania, zwłaszcza metod rozwiązywania zagadnień stanów granicznych, metod obliczeniowych konstrukcji oporowych i wsporczych, zastosowania materiałów syntetycznych do wzmacniania podłoża gruntowego oraz nowoczesnych technik komputerowych w geotechnice. Wyniki prac badawczych zostały przedstawione w ponad 430 publikacjach.
Doktor honoris causa uczelni: Uniwersytetu J. Fouriera w Grenoble, Politechniki Wrocławskiej, Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Kawaler i Oficer Francuskiej Legii Honorowej, Kawaler i Komandor Orderu Odrodzenia Polski, Kawaler i Komandor Francuskich Palm Akademickich. Honorowy Prezydent Polskiego Komitetu Geotechniki. Laureat prestiżowych nagród naukowych, m.in. Nagrody Naukowej Maxa Plancka.
Kraj: Polska.
Uczelnia: Politechnika Warszawska.
Specjalności: mechanika teoretyczna i stosowana, zastosowania matematyki.
Współtwórca polskiej szkoły mechaniki stochastycznej. Jego prace badawcze koncentrują się na następującej problematyce: dynamika sprężystych i lepko-sprężystych układów ciągłych, drgania stochastyczne, stateczność dynamiczna układów materialnych, zastosowanie teorii drgań nieliniowych w dynamice maszyn, aktywne tłumienie drgań, konstrukcje inteligentne. Na jego publikacje składa się ok. 300 pozycji. Wiceprzewodniczący Komitetu Mechaniki PAN. Członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów.
Istotny i trudny do przecenienia jest wkład profesora Tylikowskiego w rozwój naukowy kadry Wydziału Mechanicznego Politechniki Łódzkiej.
Profesor odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Kraj: Polska.
Uczelnia: Politechnika Warszawska.
Specjalności: teoria sterowania i systemów, matematyka stosowana, elektrotechnika.
Jego zainteresowania naukowe obejmują teorię sterowania i teorię systemów, a w szczególności układów singularnych i wielowymiarowych. Zainicjował badania w obszarze singularnych układów dwuwymiarowych oraz dwuwymiarowych układów dodatnich. Autor ponad 20 książek oraz ponad 800 artykułów naukowych. Prowadził wykłady na uniwersytetach w USA, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Niemczech, we Włoszech, Francji, Japonii, Grecji. Członek rzeczywisty i zwyczajny Polskiej Akademii Nauk, członek zwyczajny Akademii Inżynierskiej w Polsce. Przewodniczący Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Członek honorowy Węgierskiej Akademii Nauk.
Doktor honoris causa uczelni: Uniwersytetu Zielonogórskiego, Politechniki Lubelskiej, Politechniki Szczecińskiej i Politechniki Warszawskiej.
Uhonorowany m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Kraj: Rosja
Uczelnia: Nowgorodzki Uniwersytet Państwowy
Specjalności: socjologia szkoły wyższej; badania socjologiczne regionalnych systemów szkolnictwa wyższego
Tematyka badań profesora Gawrikowa obejmuje: technologie i systemy informacyjne, socjologię szkolnictwa wyższego, zarządzanie strategiczne i zarządzanie systemami kształcenia, budowanie systemów zarządzania jakością uczelni.
Członek rzeczywisty Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych i Międzynarodowej Akademii Nauk Szkoły Wyższej.
Za wielki wkład w rozwój ponad czterdziestoletniej współpracy Politechniki Łódzkiej z Nowgorodzkim Uniwersytetem Państwowym wyróżniony Odznaką „Zasłużony dla Politechniki Łódzkiej” oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Kraj: USA
Uczelnia: University of Minnesota
Specjalności: chemia fizyczna, molekularna mechanika kwantowa, stosowana informatyka
Wybitny uczony, o światowym autorytecie w zakresie badań teoretycznych, nanotechnologii i informatyki. Ceniony badacz w zakresie rozwoju metod funkcjonału gęstości elektronowej i wariacyjnej teorii stanu przejściowego. Podkreślić należy Jego ogromny wkład w rozwój teorii reaktywności układów chemicznych i biochemicznych, procesów tunelowania i solwatacji.
Uhonorowany m.in. prestiżową nagrodą – Medalem Schrödingera.
Kraj: Polska
Uczelnia: Politechnika Opolska
Specjalności: ochrona środowiska, procesy chemiczne w inżynierii ochrony środowiska, wymiana masy
Zainteresowania naukowe profesora Buzka obejmują: zagadnienia z teorii i zastosowania inżynierii procesowej, badania z zakresu odsiarczania gazów metodami absorpcyjnymi, optymalizację kosztową instalacji chemicznych.
Doktor honoris causa Uniwersytetu w Dortmundzie, Uniwersytetu w Seulu, Uniwersytetu w Isparcie, Politechniki Opolskiej i Politechniki Śląskiej.
Uhonorowany m.in. „Statuetką Gołębia” z okazji 60. Rocznicy uchwalenia Deklaracji Praw Człowieka.
W lipcu 2009 r. wybrany przewodniczącym Parlamentu Europejskiego.
Kraj: Polska
Uczelnia: Politechnika Śląska
Specjalności: budownictwo przemysłowe, konstrukcje budowlane, konstrukcje żelbetowe i sprężone
Profesor Ajdukiewicz to uznany autorytet w dziedzinie technologii betonu, konstrukcji betonowych i sprężonych; wybitny konstruktor i ekspert obiektów budownictwa przemysłowego, mieszkaniowego i użyteczności publicznej.
Twórca szkoły naukowej konstrukcji płytowo-słupowych. Wychowawca wielu pokoleń inżynierów i uczonych.
Honorowy członek Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa.
Członek IABSE (Międzynarodowego Stowarzyszenia Mostów i Konstrukcji Inżynierskich), ACI (Amerykańskiego Instytutu Betonu), FIB (Międzynarodowego Stowarzyszenia Betonu Konstrukcyjnego).
Uhonorowany m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem PZITB im. Stefana Kaufmana.
Kraj: Polska
Uczelnia: Politechnika Częstochowska
Specjalności: biomateriały, inżynieria powierzchni, obróbka cieplno-plastyczna
Profesor Jeziorski jest współtwórcą polskiej szkoły inżynierii materiałowej, uznanym autorytetem w dziedzinie metalurgii i nauki o materiałach.
Bogaty dorobek naukowy profesora ukierunkowany jest na obszar nowoczesnych technologii inżynierii powierzchni, a w szczególności obróbki cieplno-chemicznej w złożu fluidalnym, a także jarzeniowej oraz plazmowej obróbki powierzchniowej stali i stopów tytanu.
Członek Centralnej Komisji do spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.
Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego.
Doktor honoris causa Politechniki Częstochowskiej.
Kraj: USA
Uczelnia: Texas A&M University
Specjalność: bezpieczeństwo procesowe
Profesor inżynierii chemicznej. Czołowy badacz o uznanym światowym autorytecie w zakresie inżynierii bezpieczeństwa procesowego. Edytor i współautor unikalnego dzieła "Lees' Loss Prevention in the Process Industries". Współpracuje z American Institute of Chemical Engineers (AIChE). Uhonorowany tytułem "Inaugural Holder of the T. Michael O'Connor Chair I" oraz tytułem Regents Professor of the Texas A&M University.
Kraj: Polska
Uczelnia: Uniwersytet Łódzki
Specjalności: geografia miast, geografia społeczna, geografia turyzmu
Profesor zwyczajny nauk geograficznych. Wybitny autorytet w zakresie geografii miast. Twórca oryginalnej klasyfikacji terenów miejskich. Autor unikalnego modelu przekształcania wielkiego miasta. Twórca pionierskiego Atlasu Miasta Łodzi.
Wieloletni rektor Uniwersytetu Łódzkiego. Dyrektor Instytutu Geografii Miast i Turyzmu. Prezes Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Członek Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN. Członek Międzynarodowej Unii Geograficznej.
Inicjator współpracy Uniwersytetu Łódzkiego z Politechniką Łódzką w zakresie rewitalizacji miast przemysłowych.
Uhonorowany m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem 50-lecia Politechniki Łódzkiej.