To rozwiązanie zostało opracowane w ramach projektu „Sustainable Industrial Design of Textile Structures for Composite” finansowanego ze środków Unii Europejskiej z programu Horyzont Europa. Jest ono dowodem zaangażowania uczelni w przyszłość zrównoważonego rozwoju.
Autorami patentu są dr inż. Paulina Byczkowska, dr Emil Saryusz-Wolski, dr hab. inż. Marcin Barburski, prof. PŁ z Politechniki Łódzkiej oraz prof. Nawar Kadi i prof. Mikael Skrifvars z University of Boras w Szwecji.
Jak wyjaśnia prof. PŁ Marcin Barburski:
Druk 3D staje się coraz bardziej popularny, ponieważ pozwala nam tworzyć rzeczy, które są trwałe i praktyczne. Ale jest pewien problem - materiały, których używamy do druku 3D, mogą nie być zbyt dobre dla naszej planety oraz niewystarczająco wytrzymałe.
Jednym z możliwych rozwiązań tego problemu mogą być włókna naturalne, np. owcza wełna. Nasze badania pokazały, że dodanie tych włókien do materiału, który nazywamy PLA (jest to rodzaj polimeru, który jest biodegradowalny) może sprawić, że gotowy produkt stanie się bardziej wytrzymały, lepiej izolujący ciepło, o większej trudnopalności. Wskazują one na obiecującą ścieżkę rozwoju bardziej zrównoważonych i wydajnych technologii druku 3D. Ideą połączenia tych dwóch surowców było również ograniczenie istniejących odpadów włókienniczych.
Naukowiec zwraca uwagę, że istotnym elementem prac badawczych jest znalezienie optymalnej ilości mieszanki PLA i włókien wełnianych. Rozpoczęte zostały również badania z innymi włóknami naturalnymi jako składowymi drukowanego materiału PLA w celu osiągnięcia dedykowanych właściwości użytkowych gotowego produktu.
- To oznacza, że takie materiały mogą być używane do drukowania różnych rzeczy, takich jak części zamienne, opakowania i inne produkty, które muszą być trwałe i przyjazne dla środowiska
- mówi prof. PŁ Marcin Barburski.
W 2024 roku odbyła się 16. edycja wystawy EUROINVENT. Zaprezentowano na niej ponad 600 wynalazków i projektów z 34 krajów.